قال رسولُ الله صل الله علیه : ایُّما امراة آذَت زَوجَها بِلِسانِها لَم یَقبَلِ اللهُ مِنها صَرفاً وَ لا عَدلاً وَ لا حَسَنَةً مِن عَمَلِها حَتّی تُرضیهُ وَ اِن صامَت نَهارَها وَ قامَت لَیلَها... وَ کانَت فی اوّلِ مَن تَرِدُ النّارَ وَ کَذلِک الرَّجُلُ اِذا کانَ لَها ظالِما

هر زنی که شوهر خود را با زبان بیازارد، خداوند هیچ انفاق و عوض و کار نیکی را نمی پذیرد تا او را راضی کند، حتی اگر روزها روزه بگیرد و شبها به عبادت بگذراند و... چنین زنی اولین کسی است که وارد آتش خواهد شد، و همچنین است اگر مرد به زنش ستم روا دارد.

وسائل الشیعه ج 2 ص 211